Normaal gesproken is de race op het Veerse meer in Kortgene al een gezellige aangelegenheid. Altijd goed georganiseerd en je voelt je er altijd thuis. Nu stond afgelopen weekend van 17 september in het teken van het 25 jarig bestaan van de FSN. Zij hadden de organisatie van Kortgene gevraagd hun feestje te organiseren. Dus dat kwam wel goed. 

Onze vereniging hebben het ook uitgebreid gevierd. Vorig jaar oktober al 2 huisjes naast elkaar geserverveerd op de Paardekreek, zodat we het feestje van begin tot eind konden mee maken. Veel roeiers wilde hier natuurlijk bij aanwezig zijn.

Donderdagavond de Poolzee nog even gekraand en de auto alvast ingepakt om zo vrjidag na het werk direct door te kunnen rijden naar Kortgene. De rest zou later volgen. Rond half vrijdagavond aangekomen bij de 2 prachtige nette huisjes. Eerst even de bestelde boodschappen opgehaald bij Eric van de Spar. Die had alles ook al lekker koud gezet, dus na het uitpakken van de auto en opruimen van de boodschappen, eerst maar eens lekker de voetjes in de lucht en een lekker koud wit wijntje, in de tuin zitten en genieten van de rust (voor zolang het duurt). 

Een dik uurtje later arriveerde de sloep "Het sloepweesje", samen met Ton, Angela, Piet, Yvon en Carla. Snel de sloep erin, dat regelt Ton wel even. De rest naar het huisje en ook de auto's even uitgepakt. Het plan was mosselen eten, dus zo gezegd, zo gedaan. Piet moest namelijk snel wit bier en eten, volgens eigen zegge, de primaire behoefte op dat moment. Bij de "Graaf van Buren" in Kortgene hebben we dus lekker binnen gezeten aan de stamtafel. De drank en de maaltijd volgde al snel. Rond het dessert arriveerde ook Richard, Wendy, Joyce, Lynda en Jose. Al snel bleek dat Angela toch stiekem wel mee wilde roeien. Dat hoeft natuurlijk maar 1 keer gezegd te worden tegen onze "Tunnie". Jose bood aan om eventueel wel bij een andere sloep in te stappen. De tent zat vol met andere roeiers, dus meteen werd iedereen opgetrommeld. "Wie heeft er nog een roeister nodig?" Na wat belletjes, kon er ingestapt worden bij de dames van de Icterus. Aangezien het beter is de slagroeisters in de eigen sloep te houden, wilde Lynda ook wel heel graag met een andere sloep mee. Zo was iedereen dus onder de pannen. Ook die een borrel en daarna met ze allen naar het huisje. Niet veel later sloten ook Sannie en Colinda zich aan. Onder het mom van teambuilding, ook daar nog even de gezelligheid voortgezet.

Zaterdagochtend kwam de rest. Izak was wederom zo vriendelijk om de Poolzee mee te nemen, samen met Cleem en Margre. Robert, Frank en Sytze kwamen op eigen gelegenheid, net als Heleen later op de dag. Pieter en zijn vrouw Marjan, kwamen ook samen, die hun caravan ergens bij een boer hadden gestald, om zo ook te kunnen blijven slapen.

De route was dit jaar vernieuwd. Misschien speciaal voor de FSN, of zal het een blijvende verbetering zijn? Wij waren er in ieder geval dik tevreden over! Toen beide sloepen bij elkaar lagen, hebben we de riemen over gelegd en onze bankjes voorbereid. Ik mocht wederom op slag, aangezien onze vaste slagroeier, die eigenlijk ook mee zou gaan, voortijdig is gestopt, jammer genoeg. Voor Robert was het zijn 2e race, na 2 weken eerder de Maasrace geroeid te hebben. Voor Pieter inmiddels de 5e (gok ik). De rest was inmiddels al iets meer ervaren. Al met al een gevarieerd goed gezelschap bij elkaar.

Met aanmoediging langs de kant van de dames rustig inroeien voor de start. 

Om 11:53 uur volgde het startschot, in de 5e startgroep, samen met de Rotterdammer 2, de Greet en de Jan Backx. Goed op weg, de Greet direct achter ons gelaten en de Rotterdammer 2 aan ons zijde. De Jan Backx al voor ons. Na de 2e boei kroop de Rotterdammer 2 achter ons. Het trucje wat wij met de Serdon gedaan hebben tijdens de Kaag, deden zij nu bij ons, 11 km lang in de kielzog meeroeien. Enkele pogingen om ons voorbij te komen lukte niet. Na het 1e keerpunt hebben we een aantal keer tevergeefs proberen aan te haken bij o.a. de W2. Maar deze sloepen gaan behoorlijk harder, dus met onze conditie, was dat niet vol te houden, maar het leverde toch iedere keer weer een prachtige strijd op. 

Na 7,5 km wederom over de start waar we werden aangemoedigd door onze enthousiaste dames. Altijd lekker om bekende stemmen te horen, doet het altijd goed voor de motivatie. Het doel om het Anckertje nog te in te halen, was teveel. Ook zij roeide enorm goed vandaag. Wel de Ben Vossenaar in kunnen halen. Al snel kwamen we erachter dat de opgegeven 14 km, niet zou kloppen, wat ons ook extra motivatie gaf, om nog even een laatste eindsprint te maken. Voor de laatste boei, de VM20 nog even de Masrova in halen. Net voor de boei, hadden we ze. Maar bij het ronden van de boei, lagen ze weer naast ons. Dus samen de strijd aan naar de finish. Ook het Pulletje kwam dichter bij. Allerlei prikkels die er voor zorgen dat je nog even harder aan wilt zetten, om eerder bij de eindstreep te zijn. 

In een tijd van 1:27:30 hebben we uiteindelijk de 12.56 km geroeid. Dit leverde ons een 10e plek in de hoofdklasse op. Dik tevreden.

Het ringsteken wat speciaal voor deze gelegenheid was opgezet, hebben we even laten schieten aangezien we snel de riemen aan de dames moesten overdragen. Het kranen duurde helaas wat lang en Ton en ik zijn gingen alvast naar de dames om hun race te volgen. Helaas moesten Sytze, Frank en Robert alweer op tijd terug voor andere verplichtingen.

Bij het kranen sloten onze erenleden zich ook aan bij de groep. Huib en Ella hadden ook de moeite genomen om dit weekend met ons te vieren. Wat goed om te zien dat ze nog steeds plezier beleven aan deze sport en ook onze, voor hun vernieuwde, groep gekken bij elkaar.

De dames lagen 5e bij doorkomst, erg goede prestatie. Het laatste werden ze logischerwijs ingehaald door de snellere sloepen, maar dat mocht niet deren. Ook zij finishte in een mooie tijd van 1:33:40 wat een 6e plek in de 1e opleverde.

Ook de Poolzee snel eruit en met ze allen terug naar de huisjes om lekker op te frissen en ons klaar te maken voor de BBQ, die georganiseerd was door de FSN. Slechts 1000 man die dit ook wel wilde. Dus haast was niet geboden, het eten kwam wel. Daarom eerst maar eens een lekker borreltje met ze allen. Piet werd nog even onder handen genomen door Richard, om zijn rug een beetje los te masseren. Was het nou een zwanennestje, een vogelnestje of iets anders Piet? Het zag er soepeltjes uit. Helaas namen Piet en Yvon al snel afscheid. Met de hele groep heerlijk gegeten en aangezien de feestavond het thema "Dress to impress" in zilver had, weer even terug naar de huisjes om ons om te kleden in onze glitteroutfits. Wat een pracht stel bij elkaar. (zie foto). Trots om deel uit te maken van zo'n vereniging. Zelfs onze Huib in het glitter. Helaas besloten Sannie, Ton en Angela ook om naar huis te gaan. Als ze de foto's terugzien hebben ze vast spijt.

Met ze allen naar de feesttent. Daar al snel alle voetjes van de vloer. Margre moest helaas noodgedwongen bij het huisje blijven, aangezien de knietjes niet mee wilde werken. De "bejaarden" zoals ze zichzelf noemde, gingen al op tijd weer terug naar het huisje. "De jeugd" waren natuurlijk nog niet moe en hebben netjes tot het eind het feestje afgemaakt. Helaas werd een frisse nachtduik al snel afgebroken door de beveiliging. Dan maar terug naar de huisjes. We moesten natuurlijk zachtjes zijn, omdat er al een aantal naar huis gegaan waren. Maar wat schetst onze verbazing?? Ze zitten allemaal nog in de tuin! Heerlijk met elkaar te keuvelen en de bitter was ook al aangebroken. "Nou lekker Huib, doe mij er dan ook maar 1". Helaas Huib had het flesje al eigen gemaakt....

Zo bleef het nog lang gezellig.

Zondag iedereen weer langzaam ontwaakt, gezellig met elkaar ontbeten, dankzij de heerlijke gebakken eitjes en spek van Richard. Die man kan ook alles!

Tegen een uur of 12 besloot iedereen weer huiswaarts te gaan.

Iedereen bedankt voor een enorm gezellig weekend. Ik heb in ieder geval genoten. Hopelijk volgend jaar weer en dan met alle leden.

Was getekend,

Joost